Yeni asgari ücretin yeterliliği, temel yaşam giderlerini karşılayıp karşılamadığıyla ölçülür. Kira, gıda, enerji gibi harcamalar hızla artarken, asgari ücretin alım gücü daralmaktadır. Kırıkkale gibi sanayi veya tarımın yoğun olduğu illerde işçi maaşları genelde asgari ücrete dayalıdır. Ancak bölgesel fiyat farkları nedeniyle aynı ücret, farklı yerlerde farklı yaşam standartları sunar.

Türkiye genelinde gelir dağılımı dengesizliği, alt gelir grubunun yaşam koşullarını zorlaştırıyor. Kırıkkale gibi küçük şehirlerde, iş fırsatlarının kısıtlı olması durumu daha da kötüleştirebilir. Özellikle eğitim ve sağlık gibi temel haklara erişim, yoksulluk çemberini kırmada kritik öneme sahiptir.

Asgari ücretle geçinmek, temel ihtiyaçların karşılanmasını bile güçleştiren bir durumdur. Bir ailenin kirasını ödemesi, faturalarını karşılaması, beslenme, ulaşım ve eğitim gibi zorunlu giderlerini bütçesine sığdırması neredeyse imkânsız hale gelmektedir. Gelirin büyük bir kısmı gıdaya ve barınmaya harcanırken, sağlık, sosyal yaşam ya da birikim için hiç alan kalmamaktadır. Bu durum, çalışanları borçlanmaya ve daha fazla güvencesizliğe sürüklerken, çocukların eğitimi ve bireylerin geleceğe dair umutları üzerinde de olumsuz etkiler yaratmaktadır. Sürekli artan yaşam maliyetleri, işçileri daha fazla yoksulluk sarmalına itmekte, onların sosyal yaşamdan kopmalarına ve geleceğe dair güvenlerini kaybetmelerine neden olmaktadır.

İşçilerin uzun çalışma saatleri, düşük ücretler ve güvencesiz işlerde çalışması, emeğin sömürülmesinin en yaygın biçimlerindendir. İşçilerin sendikalaşma, toplu sözleşme ve daha iyi çalışma koşulları için mücadeleleri önemlidir. Ancak bu süreçte karşılaştıkları baskılar, örgütlenme haklarının sınırlanmasına yol açabilir.

Asgari ücretin belirlenmesinde sadece enflasyon değil, yaşam maliyetinin de dikkate alınması gereklidir. Kırıkkalemiz gibi illerde ekonomik kalkınmayı desteklemek için teşvikler artırılabilir. Yoksulluğun önlenmesinde eğitim ve meslek edindirme programları gibi uzun vadeli çözümler kritik öneme sahiptir. Ayrıca yerel kalkınma projeleri ve istihdamı artıracak yatırımların teşvik edilmesi gereklidir. İşçilerin haklarını savunabilmesi için sendikaların güçlendirilmesi ve örgütlenme özgürlüğünün artırılması büyük bir gerekliliktir. Ancak bu hakların sürdürülebilir olması, sadece yasal düzenlemelerle değil, toplumsal dayanışmayla da mümkündür.

Saygılarımla.

CHP Kırıkkale 38. Olağan Kongre İL Başkan Adayı
Arb. Av. Gökhan Tektaş