Mahşerde oğluma kavuşacağım günü bekliyorum

Oğlunun yemin törenine gidemediği için yüreğindeki acı ikiye katlanan şehit babası Keskin, “Oğlum, küçüklüğünden beri hep şehit olmak istiyordu. Duası kabul oldu” dedi.

YÜREĞİMDEKİ ATEŞ ASLA DİNMİYOR

1997 yılında Hakkâri’nin Çukurca İlçesi Uzundere kırsalında askeri aracın, PKK’lı teröristlerce yola döşenen mayına çarpması sonucu Jandarma Komando Onbaşı Bülent Keskin, 11 vatan evladıyla birlikte şehit düştü. Aradan geçen onca yıla karşın evlat acısını teskin etmeye çalışan baba Muzaffer Keskin, çocuğunu biran olsun unutamıyor. Keskin, “Benim çocuğum hep asker olmak ve şehit olmak isterdi. Allah dualarını kabul etti ve yanına aldı. Kınalı kuzum vatan, bayrak için şehit düştü. İnşallah mahşerde kavuşacağım günü bekliyorum” dedi.

KİMSENİN GÖNLÜNÜ KIRMAZDI

Çocukluk yıllarında oğlunun çok akıllı olduğunu ve ailesini üzmeyen bir çocuk olduğunu söyleyen baba Keskin, “İlkokul günlerinden itibaren her zaman bizlere asker olmak istediğini söylerdi. Baba ben asker olacağım, Şırnak’ta şehit olacağım derdi. Bende böyle konuşma senin yaşın küçük daha büyüyeceksin çok günler göreceksin diye söyler dururdum. Çok mazlum bir çocuktu arkadaşlarını çok severdi eşini dostunu. Hiç kimsenin gönlünü kırmazdı, bizlere karşı asla saygısızlığı olmadı.”

GERİ DÖNÜŞÜM YOK DEDİ VE GİTTİ

Askere giderken çok duygusal anlar yaşadıklarını vurgulayan Keskin, konuşmasında şu ifadelere yer verdi; “Giderken tüm sülaleyle helalleşti. Baba bizim geri dönüşümüz yok diyerek otobüse bindirdik ağlayarak bizden umudu kesin bizim geri dönüşümüz yok dedi. Bende oğlum böyle konuşma niye böyle konuşuyorsun dedim. Benim kınalı kuzum 11 arkadaşıyla birlikte vatan toprağına düştü. Vatan için, millet için, bayrak için canlarını esirgemediler. Vatan, namus, bayrak, ezan dinmesin dediler. Her şeye boyun büktüler. Bedenleriyle bu vatana olan borçlarını ödediler.”

MAHALLEDE SEVMEYEN YOKTU

“Çok sevilen bir çocuktu okula giderken gelirken tüm mahalledeki arkadaşlarını tek tek okula götürür getirirdi. Mahallede sevmeyen yoktu. Askere uğurlarken bizim geri dönüşümüz yok biz şehit oluruz diyordu ama vatan için bizi kalleşçe arkamızdan vurmazlarsa hiçbir şeye korkumuz yok diyordu. Ama hainler kalleşlik yaptı mayın döşemişler. Sevilen biriydi hiç kimsenin kalbini gönlünü kırmıyordu kim ne derse oraya koşuyordu. Çok iyiliksever biriydi. Hiç kimseye gözünde şu var demezdi yani. Konuşkandı mahallede sevilen biriydi arkadaşlarıyla uyum sağlardı.”